शुन्यता

everest kitchen

कुञ्ज देवी उपाध्याय

मेरो
श्वास प्रश्वासमा
मेरो हड्डी हड्डीमा
बजद्छ घामले पोलेको
पसिनाले मुछिएको
गीतको स्वर

तै पनि
सन्नाटा आउँछ
बिस्तारै
कुनै आभास नदिई
भन्न नसकिने पीरहरू
मुटु भित्र साँचेर राखेका छन्

सपनाको समाप्ति नहोस् भनेर
हाँसी दिन्छु

खसेर फुट्छन् भनेर
दैलो लगाएका बिषाद
म भित्रै अलमलिने गर्छन्

राति लेखेका दिउँसो का दिनचर्या
मलाई गिज्याउदै
न्यानो निद्रामा पर्दा
मुटुको शुन्यतामा
आगोको ज्वालाले
डढाए झैँ लाग्छ ।
(शिवसागर, असम)